Station Naarden-Bussum is het oudst bewaarde forenzen-station en staat symbool voor het mondaine leven van de reiziger uit de jaren ‘20, wonend in het lommerrijke Bussum, werkend in de grote stad. Het station is ontworpen in 1922 door spoorwegarchitect H.G.J. Schelling en is geïnspireerd op het baksteen-expressionisme van begin vorige eeuw.

Het station zal worden teruggebracht van drie naar twee sporen waarbij het buitenste spoorweg-emplacement wordt geamoveerd en het monumentale middenperron vrij komt te liggen. Op die manier ontstaat de mogelijkheid om een tweede toegang aan de westzijde van de stad te maken en de oorspronkelijke stationstypologie te herstellen tot haar essentie, namelijk met een doorlopende as dwars op het spoor. Om dit doel te bereiken wordt de ondergrondse passagierstunnel verlengt zodat beide delen van de stad fysiek met elkaar worden verbonden.

Het emplacement zal worden ingericht als stationspark, een grondlichaam met gras en boomgroepen waar fietsenstallingen, standplaatsen en een nieuw stationsplein wordt ondergebracht. Tegen het middenperron wordt het park afgezoomd met een langgerekte, bakstenen keerwand waarin de nieuwe ontvangsthal wordt opgenomen. De bovenzijde van de keerwand vormt de balustrade van het middenperron en biedt wachtende reizigers een panoramisch zicht over het park.