Museum Arnhem is gehuisvest in de voormalige Buitensociëteit van architect Cornelis Outshoorn. Dit neoclassicistische gebouw bestaat uit een centrale koepel met twee geknikte vleugels die de tuin omarmen en het perspectief sturen op het spectaculaire Rijndal. Het nieuwe plan voor de renovatie en uitbreiding van het museum is erop gericht om de bestaande kwaliteiten van de architectuur, het landschap en de kunst in een optimale symbiose samen te brengen. Daartoe wordt de herensociëteit weer het gastvrije ontmoetingsgebouw zoals het ooit bedoeld was; alle publieke functies als entree, museumcafé, museumwinkel en auditorium krijgen er een plek. Ramen, deuren en zalen worden weer geopend zodat het landschap vanuit het gebouw weer onderdeel wordt van de beleving.

Om de lommerrijke kwaliteiten van de plek volledig tot bloei te laten komen, wordt de Eschauziervleugel gesloopt en ontstaat er ruimte voor een nieuwe ondergrondse uitbreiding. Deze museale uitbreiding bestaat uit een reeks flexibel in te delen zalen waar wisselende scenografieën gerealiseerd kunnen worden van kleinschalig tot monumentaal. De parallelle structuur groeit verstaffeld voort uit het bestaande gebouw en eindigt in een dubbelhoge lichtlantaarn als eindmotief. Deze lantaarn presenteert zich als alzijdig paviljoen in de tuin en markeert zorgvuldig de topografie van de stuwwal waarmee de unieke, landschappelijke ligging van het museum ook vanaf het ‘Onderlangs’ wordt bekrachtigt.