Grenzend aan het nieuwe stationsplein markeert ‘De Brabander’ het stedelijk kopmotief van de Tilburgse Spoorzone. De woontoren vormt samen met het naastgelegen PLAN-T en het achterliggende Traversegebouw een stedelijk woon-werk ensemble rondom een centraal binnenhof. Het gebouw is lichtjes uit de rooilijn naar voren geschoven zodat de toren als autonoom postuur in de axiale as van de Burgemeester Brokxlaan is komen te staan.

De architectuur van dit erkergebouw roept losse associaties op met de Amerikaanse hoogbouwarchitectuur uit het interbellum waarbij een klassieke ordening van piëdestal, schacht en kroon een monolitisch postuur vormen. Met een sterke verticale geleding van pilasters en baywindows wordt de beweging naar boven, van grond tot hemelruim, kracht bijgezet.

De plattegrond heeft een rationele bouwstructuur met een compacte middengang en een periferie van appartementen en erkers rondom. Deze erkers vormen een geluidsluwe buitenruimte die op zomerdagen kan worden opengezet met verticale schuifpuien en tijdens de winterdagen als geïsoleerde kamer bij het appartement kan worden betrokken. Voor de verticale schuifpuien werd in samenspraak met de applicateur een standard schuifsysteem 90 graden gedraaid en met een motor automatisch aangedreven. Geluiddempende roosters en te openen ramen werden achter geperforeerde sierroosters gedetailleerd.

De gevel is omwille van de bouwtijd en compacte bouwplaats volledig geprefabriceerd. Betonnen geveldelen met geïntegreerde aluminium puien werden in de fabriek voorbereid en ‘dakpansgewijs’ bevestigd. Bijzondere aandacht is gegaan naar de tectonische modulaties van de verschillende verdiepingen. Omwille van de monolitische uitstraling werden de naadpatronen zoveel mogelijk in schaduwholtes weggewerkt en werden de pilasters en hoeken gestraald waardoor onwenselijke stortnaden optisch verdwenen.